Boeken
Fictie
In 2021 is Kraaien in het paradijs verschenen, de langverwachte nieuwste roman van Ellen de Bruin. Het is een krankzinnig boek: gruwelijk en grappig, spannend en sprookjesachtig, even bedrieglijk lichtvoetig als ingenieus geconstrueerd. Het gaat over een vrouw die op een eiland woont en er niet af kan. Er komt een moord in voor. Er komt ook een kat in voor, omdat romans waarin katten invloed hebben op de loop van het verhaal zonder dat ze op de voorgrond staan nu eenmaal vaak heel fijne boeken zijn. (Fun fact: ook in Onder het ijs kwam al zo’n kat voor. Die kon wel heel hard krijsen.) Kraaien in het paradijs (bestel het hier) is een toekomstsprookje, maar ook een nachtmerrie van deze tijd.
In 2018 verscheen Onder het ijs, Ellens debuutroman, waarvoor ze de Anton Wachterprijs kreeg: een grappige, spannende roman over liefde en verlies, de kracht van vriendschap, en macht en onmacht van de mens. Het boek vertelt het verhaal van een groep klimaatonderzoekers op expeditie naar het Noordpoolgebied, in 2004. Een van hen is Bas Fretz, een bijna-volwassen vrouw van 21 die nog met Lego speelt. Zij is mee in plaats van haar hoogleraar, die onverwacht is gestorven. Ze hield net iets te veel van hem en ze zou graag weten of hij ook iets voor haar voelde, maar daar komt ze natuurlijk nooit meer achter, nu hij dood is. De wetenschap in het boek is gebaseerd op een Noordpoolexpeditie die in 2004 echt heeft plaatsgevonden.
Non-fictie
Ellens meest recente non-fictieboek is Vergaderen? Niet doen! (uit 2014; bestel het hier). Het is een boek met één agendapunt: het verklaart de oorlog aan saaie, vervelende en zinloze vergaderingen. Die moeten verdwijnen. Om dat duidelijk te maken, heeft Ellen de Bruin gezocht naar wetenschappelijk onderzoek dat het idee dat vergaderen nut heeft zo grondig mogelijk ondermijnt. Vergaderen brengt immers het slechtste in mensen naar boven. Sommige mensen doen hun mond niet open, anderen zijn niet meer tot zwijgen te brengen. Die blijven maar laaghangend fruit zoeken, targets uitrollen en punten op de horizon plaatsen. Iedereen haat vergaderen. Toch loopt elke vergadering uit. En er wordt nooit iets besloten, want daar is iedereen uiteindelijk te uitgeput voor. Of het was allemaal toch al van tevoren bekokstoofd.
Vergaderen? Niet doen! bevat ook interviews met vergader-ervaringsdeskundigen: taalexpert Paulien Cornelisse, hoogleraar organisatiepsychologie Aukje Nauta, kunsthistoricus Henk van Os, socioloog Paul Schnabel en de drie makers van Fokke & Sukke, John Reid, Bastiaan Geleijnse en Jean-Marc van Tol, die elke dag vergaderen. Hoe houden ze het vol? Wie nooit meer zinloos wil vergaderen, krijgt in dit boek alle argumenten op een rijtje. En een hart onder de riem. Voor nóg meer informatie over het boek, klik hier voor een filmpje. Of bestel het gewoon meteen hier!
Dutch women don’t get depressed, ondertitel ‘hoe komen die vrouwen zo stoer?’ (2007) is begonnen als parodie op French Women Don’t Get Fat (want dat is ook niet waar). Het beschrijft het stereotype van dé Nederlandse vrouw door de ogen van buitenlanders, historici, sociologen en andere onbekende en bekende deskundigen, onder wie Herman Pleij, Marlies Dekkers, Wilfried de Jong, Matthijs van Boxsel, Karin van Gilst en Johannes van Dam. Het is zowel een socioculturele geschiedenis van als de ontbrekende bijsluiter bij Nederlandse vrouwen. Het boek kreeg niet alleen in Nederland veel aandacht, maar ook in de buitenlandse pers, tot in Kroatië en Japan aan toe. Er zijn meer dan 10.000 exemplaren van verkocht. Het is momenteel alleen nog tweedehands verkrijgbaar.
Onsterfelijkheid voor beginners (2009) gaat over alle manieren die mensen in de loop der tijd hebben bedacht om eeuwig te leven en daar jong en gezond bij te blijven, van wetenschap en religie tot huis-, tuin- en keukenmiddeltjes. Met de test achterin kun je snel bepalen welke manier het best bij je past: wederopstanding, mind uploading, of toch maar op zoek naar de Steen der Wijzen? Het boek is een ode aan alle mooie verhalen die mensen in de loop der tijd hebben verzonnen om het idee dat we ooit overlijden draaglijk te maken. De cover is van Marco Pece, een Italiaanse kunstenaar die onder de naam Udronotto Lego-varianten maakt van bekende schilderijen.