Over Ellen
Ellen de Bruin heeft twee romans geschreven (uitgeverij Prometheus): Onder het ijs (winnaar van de Anton Wachterprijs 2018) en Kraaien in het paradijs (2021). Eerder schreef ze al drie non-fictieboeken (uitgeverij AtlasContact): Dutch women don’t get depressed (2007), Onsterfelijkheid voor beginners (2009) en het altijd actuele Vergaderen? Niet doen! (2014). Als ze niet schrijft, zit ze meestal te tekenen.
Als redacteur bij NRC heeft ze veel over wetenschap, psychologie en menselijk gedrag geschreven. Van 2022 tot 2024 deed ze (samen met Joke Mat) de zaterdagse lunchinterviews. Omdat ze erg van Engelstalige fictie houdt, heeft ze ook een aantal Engelstalige schrijvers geïnterviewd, zoals Kate Atkinson, Elizabeth Gilbert, Lisa Halliday, David Mitchell, Ann Patchett, George Saunders, Tom Wolfe en Nell Zink.
Ze gelooft in de gekste dingen: „Ik geloof dat liefde alles overwint (en vriendschap al helemaal). Ik geloof in de richtlijnen goede voeding, al veranderen die voortdurend. Ik geloof in het KISS-principe (keep it simple, stupid!). Ik geloof dat je overal een diepere betekenis in kunt zien als je wilt – dat je hele werelden kunt zien in je aangegeten broodje, aan de hapkant. Ik geloof dat verhalen vaak sterker zijn dan feiten. Ik geloof in die ene dure gezichtsscrub, omdat de winkeldame zei: ‘Die verwijdert zelfs de harde vetten.’ (Ik geloof trouwens niet dat ik ‘harde vetten’ in mijn gezicht heb.) Ik geloof in extra hard werken als je werkgever deodorant in je kerstpakket doet. Ik geloof in string theory (dat je een stuk of tien onderbroekjes hebt, waarvan er altijd zes of zeven onvindbaar opgerold achter in de kast liggen). Ik geloof in het weer als gespreksonderwerp. Ik geloof dat vervelend doen altijd later nog kan.”
(Foto: Joke Schut)